Tenslotte is daar de Feminatheek.

Deze term is geleend van de schrijver louis Paul Boon, die trots was op zijn verzameling erotica: bijvoorbeeld een foto van een groepje boerinnetjes, die, gekleed in traditionele, historische kostuums, lachend in de camera kijkend. Op foto 2 dezelfde meisjes in dezelfde houding en vrolijke uitstraling, maar dan volledig naakt. Zeer ondeugend dus.

 

In de jaren 70, 80 en 90 van de vorige eeuw heb ik, zowel in Nederland als in Frankrijk, veel exclusieve tijdschriften die gespecialiseerd waren op mode- en erotische fotografie, maandelijks aangeschaft. In die jaren was dat soort van fotografie sterk in ontwikkeling.

Ik kocht het Franse PHOTO, de Parijse en Italiaanse Vogue, de Zoom, daarvan de Duitse en Amerikaanse zusters, en natuurlijk de Playboy en alles wat er een beetje op leek. Al deze tamelijk dure tijdschriften kocht ik dus maandelijks en, na een strenge selectie, sorteerde ik de meest interessante foto’s uit om ze daarna te hergroeperen in nieuw samen te stellen albums, in het liggende formaat van 30x 50cm. In ongeveer vier jaar heb ik er daar meer dan vierhonderd  samengesteld.

Let wel: vrijwel al deze foto’s zijn in de laatste analoge periode van de fotografie gemaakt en zijn van bijbehorende kwaliteit. En de prijs? Voor een album met gemiddeld 200 foto’s is 50 euro niet veel geld.